Categorie: Schrijvers

Atala

René

Le dernier des Abencerages

En-soi and Pour-soi

En-Soi (being-in-itself, objective) vs. Pour-Soi (being-for-itself, subjective)

Sartre defines two types, or ways, of being: en-soi, or being-in-itself, and pour-soi, or being-for-itself. He uses the first of these, en-soi, to describe things that have a definable and complete essence yet are not conscious of themselves or their essential completeness. Trees, rocks, and birds, for example, fall into this category. Sartre uses pour-soi to describe human beings, who are defined by their possession of consciousness and, more specifically, by their consciousness of their own existence—and, as Sartre writes, by their consciousness of lacking the complete, definable essence of the en-soi. This state of being-for-itself is not just defined by self-consciousness—it would not exist without that consciousness. In Sartre’s philosophical system, the interplay and difference between these two manners of being is a constant and indispensable point of discussion.

From https://www.sparknotes.com/philosophy/sartre/themes/

Pour toi mon amour
Je suis allé au marché aux oiseaux
Et j’ai acheté des oiseaux
Pour toi mon amour
Je suis allé au marché aux fleurs
Et j’ai acheté des fleurs
Pour toi mon amour
Je suis allé au marché à la ferraille
Et j’ai acheté des chaines
De lourdes chaines
Pour toi mon amour
Et puis je suis allé au marché aux esclaves
Et je t’ai cherchée
Mais je ne t’ai pas trouvée
Mon amour

Een van de sleutelfiguren, zo niet dé sleutelfiguur van de Franse literatuur in de 19e eeuw is Victor Hugo. In de literatuurgeschiedenis wordt hij doorgaans tot de romantische schrijvers/dichters gerekend, waar hij emblematisch voor is, maar in zijn latere carrière begint zijn werk meer realistische trekken te vertonen, waarbij er een terugkeer plaatsvindt naar een realistische beschrijving van het heden.

Hoewel de taal en de emoties in Les Misérables (1862) uit de Romantiek komen, is het onderwerp van de roman (armoede, een volksopstand in 1832, justitiële misstanden) Realistisch te noemen. De inspiratie hiervoor kwam duidelijk voort uit zijn andere belangrijke bezigheid: naast zijn carrière als schrijver was Hugo ook een invloedrijke politicus. In die hoedanigheid heeft hij trouwens meerdere keren het land moeten ontvluchten en hij is zelfs verbannen geweest. Op die manier heeft hij op vele plaatsen in Europa gewoond, waaronder op de Kanaaleilanden en in Luxemburg.

(Bron: Wikipedia)